برلین، مرکز ایالت برلین جمهوری فدرال آلمان ۳،۴۰۴،۰۰۰ نفر جمعیت دارد و مساحت آن ۷۵/۸۹۱ کیلومتر مربع است. در آمد ناخالص داخلی این ایالت برابر ۶۲/۸۰ میلیارد یورو است.
هر سال، هنگام برگزاری جشنواره فیلم برلین «برلیناله» نگاه جهان سینما به برلین خیره می شود. ولی برلینی ها به جلب توجه جهانیان عادت دارند. هر چه نباشد آنها از ۱۴۵۸، زمانی که شاهان سلسله هوهنسولرن اقتامتگاه خود را در آن بنا کردند، پایتخت نشین بوده اند. پیشینه یی که نقاط تاریکی هم به همراه داشته است: سیطره نازیسم و حکومت آلمان شرقی، که دیواری در وسط این شرکت بنا کرد. ولی برلین از سال ۱۹۹۰ دوباره به پایتختی یکپارچه با اعتباری جهانی تبدیل شده است. جزیره موزه ها، بزرگترین مجموعه موزه یی اروپا، ارکتسر فیلارمونیک برلین، و حدود ۱۵۰ سالن تئاتر حیات فرهنگی بی مانندی می آفرینند. این «پایتخت دانش» ۱۷ دانشگاه و موسسه آموزش عالی را در خود جای داده است. اقتصاد آن با نام های آشنایی مانند شرینگ و فیلیپ موریس برمی بالد و ITB، بزرگ ترین بازار مکاره گردشگری جهان بر این شعار تاکید می گذارد که: برلین ارزش یک بار سفر را دارد.
برلین، پایتخت جمهوری فدرال آلمان در قلب اروپا واقع شده و به مثابهی دروازه ای به شرق و غرب اروپا است. این شهر امکان دسترسی آسان به بازار اتحادیه با بیش از ۴۸۷ میلیون مصرف کننده را فراهم می آورد. شهر برلین بیشترین ظرفیت هتل در کل کشور آلمان را دارا است. حدود ۶۵۰ هتل با ظرفیت ۱۲۱،۰۰۰ تخت خواب از درجه معمولی تا لوکس ۶ ستاره، همه ساله میزبان میهمانان پرشمار این شهر است. همچنین نسبت پایین قیمت به عملکرد بی نظیر در شهر برلین از جنبه های بارز این شهر به شمار می آید.
مکان های دیدنی شهر برلین عبارت است از:
- دیوار برلین:
نام دیواری به طول ۱۵۵ کیلومتر و به ارتفاع ۲ متر بود که پس از خاتمة جنگ جهانی دوم و شکست (حزب نازی (حزب حاکم بر آلمان تأسیس شد. این دیوار در سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ به مدت ۲۸ سال شهر برلین را به دو منطقة شرقی و غربی تقسیم کرده بود. این دیوار اصلیترین نماد جنگ سرد بود که به پردة آهنین مشهور شد.
- میدان الکساندر پلاتس:
این میدان که در دوره حکومت (آلمان دموکراتیک) میدان مرکزی برلین شرقی بود، در سال های گذشته تغییرات اساسی داشته است و اکنون تبدیل به یکی از محل های سیاحتی برای گردشگران شده است. میدان الکساندر از محله های بسیار قدیمی شهر برلین است که همانند برخی از محله های برلین، به ویژه در بخش شرقی آن رد پای تاریخ را می توان در آن یافت.
- دروازه براندنبورگ:
دروازه براندنبورگ یکی از دروازه های قدیمی شهر برلین است. این دروازه در قسمت غربی شهر و در تقاطع دو خیابان ابرت و اونتردن لیندن واقع شده است.
- کاخ شارلوتنبرگ:
کاخ با شکوه شارلوتنبرگ درست در مرکز شهر برلین قرار دارد و ساختمانی که در قرن ۱۷ به نمایندگی از (پروس تاکتور فردریک سوم) برای همسر محبوبش (سوفی شارلوت) ساخته شد که بعدها نام اشلوس شارلوتنبورگ به خود گرفت.
- گنبد رایشتاگ:
گنبد رایشتاگ یک گنبد شیشه ای می باشد که بر فراز ساختمان فعلی مجلس آلمان در شهر برلین قرار دارد. این گنبد توسط نورمن فاستر طراحی گشته است و نمادی برای اتحاد مجدد در کشور آلمان شد و ظاهر خاص گنبد در طراحی آن را متمایز و برجسته کرده است.
در جریان کنفرانس خبری که در عصر روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ برگزار شد، «گونتر شبافسکی» از دفتر سیاسی آلمان شرقی بدون مقدمه اعلام کرد که محدودیتها روی ویزای مسافرتی برچیده خواهد شد. وقتی از او سوال کردند که این سیاست جدید چه موقع اجرا میشود در پاسخ او گفت: به سرعت و بدون هیچ تاخیری! اما در حقیقت این سیاست قرار بود که روز بعد ابلاغ شود و همچنان نیازمند عبور از فرایند طولانی صدور ویزا بود. پاسخ گیجکننده شبافسکی و گزارش غلط رسانهها باعث شد تا هزاران نفر از شهروندان برلین شرقی به سمت دیوار بروند. در ایستگاه بازرسی خیابان «بُرنهولمر»، «هارالد جاگر» افسر مسئول با گروه زیادی از افراد مواجه شد. او در انتظار پاسخ از مقامات ارشد بود و تنها چیزی که میشنوید توهین بود. از طرف دیگر او روز بعد منتظر دریافت آزمایش تشخیص سرطان خود نیز بود. هارالد که عصبی و درمانده بود مرز را با تشخیص خودش باز کرد و سایر ایستگاهها نیز همین کار را کردند.
بیش از ۲ میلیون نفر از شهروندان آلمان شرقی که بیشترشان کارگران و متخصصان حرفهای بودند بین سالهای ۱۹۴۹ و ۱۹۶۱ به آلمان غربی گریختند. اتحاد جماهیر شوروی درخواستهای آلمان شرقی مبنی بر ساخت دیوار در سال ۱۹۵۳ را رد کرده بود اما با رسیدن آمار فرارها به ۱۰۰۰ نفر در روز، در تابستان ۱۹۶۱ رهبر شوروی «نیکیتا خروشچف» سرانجام دستور ساخت را داد. ساکنان برلین در صبح ۱۳ آگوست ۱۹۶۱ در حالی از خواب برخواستند که یک دیوار ساخته شده از سیم خاردار بین شرق و غرب برلین فاصله انداخته بود. در روزهای بعد آلمان شرقی شروع به ایجاد مانع بتنی کرد.
۴۳ کیلومتر از دیواری که برلین را به شرق و غرب تقسیم کرده بود شامل ۲ دیوار بتنی بود که بین آنها ۱۴۰ متر فاصله قرار داشت که به نام نوار مرگ شناخته میشد. در این فاصله برجکهای نگهبانی، سنگرها، سگهای نگهبان، نورافکنها و مسلسل قرار داشت.
مرکز مطالعه تاریخ معاصر پوتسدام و مرکز اسناد و تاریخ دیوار برلین گزارش کردهاند که حداقل ۱۳۸ نفر بر اثر تیراندازی، حوادث تصادفی یا خودکشی پس از عدم موفقیت در عبور از دیوار، کشته شدهاند؛ اگرچه دیگر محققین اعداد بالاتری را عنوان میکنند. اولین قربانی «ایدا زیکمن» بود که در ۲۲ آگوست ۱۹۶۱ در پرش از پنجره آپارتمانش که در طبقهی چهارم کنار دیوار برلین قرار داشت، کشته شد. آخرین قربانی جوانی بود که در مارس ۱۹۸۹ سعی داشت با کمک یک بالن از دیوار عبور کند اما بر اثر برخورد با خطوط انتقال برق کشته شد.
اولین فردی که از دیوار برلین فرار کرد افسر ۱۹ ساله آلمان شرقی سرجوخه «کنراد شومان» بود که از روی سیم خاردار یک متری عبور کرد. صحنه این فرار تاریخی با گرفتن یک عکس، جاودانه شد. همراه با افزایش ارتفاع دیوار نقشههای فرار نیز ماهرانهتر میشدند. فراریان در محفظههای مخفی درون خودرو خود را پنهان میکردند و فرار از طریق تونل ومجراهای فاضلاب نیز مرسوم شده بود. «برادران بتک» پیچیدهترین نقشه فرار را اجرا کردند. برادر بزرگتر به نام «اینگو» با استفاده از یک تشک که روی رودخانه شناور شده بود در سال ۱۹۷۵ فرار کرد. ۸ سال بعد برادر بعدی به نام «هولگر» با استفاده از کمان، یک کابل فلزی را به ساختمانی در طرف دیگر دیوار پرتاب کرد و از روی کابل خود را به سمت دیگر دیوار رساند. در سال ۱۹۸۹ دو برادر دیگر با استفاده از یک هواپیمای خیلی سبک برادر کوچکشان به نام «ایگبرت» را نجات دادند.
در ژوئن ۱۹۶۱ «خروشچف» به «کندی» هشدار داد اگر نیروهای غربی برلین را ترک نکنند، غرب برلین را محاصره خواهند کرد. حرکتی ستیزهجویانه که میتوانست به جنگ منجر شود. وقتی کندی خبر ایجاد دیوار برلین به جای محاصره برلین را شنید به یکی از دستیارانش به طور محرمانه گفت: راهحل خوبی نیست اما خیلی بهتر از شروع جنگ است. این پایان بحران برلین است. ما نترسیدهایم آنها هستند که ترسیدهاند. ما قصد نداریم هیچ کاری بکنیم چرا که هیچ راهحل جایگزینی به جز جنگ وجود ندارد.
در ۲۶ ژوئن ۱۹۶۳ کندی در اجتماع برلینیها در کنار دیوار با زبان آلمانی به آنها گفت که من یک برلینی هستم. او قصد داشت تا با اعلام این موضوع که او یک برلینی است اتحاد بین برلینیها را به نمایش بگذارد. اما بعضی از منتقدین میگویند او با اضافه کردن یک حرف اضافه در کنار لغت برلین به آلمانی گفته است که من یک دونات ژلهای هستم. البته زبانشناسان میگویند که کندی دچار یک اشتباه گرامری نشده است چرا که وقتی گوینده برای مخاطبان در مورد ملیت صحبت میکند وجود این حرف اضافه ضروری است. پس جای هیچ ابهامی برای شنونده باقی نمیماند.
دولت آلمانی شرقی ادعا میکرد که منظور از ایجاد این دیوار نگه داشتن مردم خودش در برلین شرقی نبود بلکه مانعی در راه جاسوسان و عقاید آلمانی غربی است. دو هفته بعد از صدور دستور ساخت دیوار، رهبر آلمانی شرقی «والتر اولبریخت» ادعا کرد: ما تمام رخنهها در خانه خودمان را بستیم و سوراخهایی را که دشمنان آلمان از طریق آن وارد میشدند را پر کردیم.
پادشاه پروس، فردریک ویلیام دوم بود که دستور ساخت دروازه پیروزی را داد. دروازهای که در نقش پشت صحنه سخنرانیهای مشهور کندی و ریگان ظاهر شد. وقتی ساخت این دروازه در سال ۱۷۹۱به پایان رسید، دروازه براندنبورگ دیواری که از دهه ۳۰ به دور شهر قرار داشت را به هم متصل کرد.
دیوار برلین در تابستان ۱۹۹۰ به طور رسمی تخریب شد. بیش از ۴۰,۰۰۰ تکه از این دیوار برای پروژههای ساخت و ساز درون خود آلمان دوباره مورد استفاده قرار گرفت. اما چند صد قطعه از این دیوار در سراسر دنیا پراکنده شدند از باغ واتیکان گرفته تا دیوار سرویس بهداشتی در کازینویی در لاسوگاس.
منطقهی موزهی فرانکفورت (Museumsufer)، در ساحل غربی رود ماین، مجموعهی طراز اولی از 12 موزه جداگانه است که بسیاری از آنها جایگاه بینالمللی دارند. برجستهترین موزههای این منطقه عبارتند از «موزهی فرهنگ جهانی» که در سال 1904 تأسیس شد و بهعنوان یکی از برترین موزههای قوم شناسی در اروپا شناخته میشود؛ «موزهی مجسمهسازی باستان» که در لیبیگ هاوس (Liebieghaus) قرن 19امی بوده و کلکسیون بزرگی از مجسمههای آسیایی، مصری، یونانی، رومی و همچنین آثاری از قرون وسطی، رنسانس و دوره باروک را در خود جای داده است؛ «موزهی معماری آلمانی» با تمرکز بر طراحی معماری و افتخار به دارا بودن بیش از 200.000 طرح، نقشه و مدل؛ «موزهی فیلم» با نمایشگاههایی که مربوط به برادران لومیر و تاریخ سینماست و «موزه هنرهای کاربردی» با نمایشگاههایی شامل بیش از 30000 شیء که نمایندهی هنر تزئینی اروپایی و آسیایی هستند.
هات واخه در وسط شهر و بدون شک یکی از پر رفت و آمدترین پیادهروهای فرانکفورت است و برای دارا بودن ترکیبی فوق العاده از ساختمانهای تاریخی زیبا و ساختمانهای مدرن، معروف است. قابلتوجه ترین ساختمان در اینجا مقر پلیس قدیمیِ باروک آن است که میدان هم از روی آن نام گذاری شده است. این مقر که در 1730 ساخته شده، در گذشته مقر نظامی شهر، زندان و بعدتر، یک ایستگاه پلیس بود و در حال حاضر بهعنوان یک کافه شناخته میشود. خود میدان یکی از مناطق اصلی خرید فرانکفورت است که با یک مرکز خرید بزرگ زیرزمینی کاملتر هم میشود. این منطقه همچنین نقطهای است که از آن مرکز خرید اصلی و خیابانهای تجاری منشعب میشوند.
یکی از محبوبترین مقصدهای توریستی در مجارستان، شبهجزیره ی کوچک تیهانی در دریاچهی بالاتون است. این شبهجزیره فقط ۸ کیلومترمربع وسعت دارد. با وجود این که بسیار کوچک است ولی زیباترین چشماندازهای طبیعی مجارستان را در اختیار دارد. این منطقه یک ذخیرهگاه طبیعی است و ورود ماشین به بخشهای جنوب غربی آن ممنوع است. بهترین راه برای گشتوگذار در این منطقه، با پای پیاده است. یکی دیگر از جاذبههای این شهر، یک صومعهی بندیکیتی قرن هفدهمی است که چشماندازی زیبا از دریاچه و نواحی اطراف آن دارد. در فصل بهار، زمانی که درختان بادام شکوفه میدهند و در فصل تابستان، زمانی که زمین به هزاران رنگ زیبا مزین میشود، زیباترین مناظر را در این منطقه خواهید دید. در بندر Inner، از گردشگاههای ساحلی زیبا لذت خواهید برد.
یکی دیگر از مقاصد اسپای محبوب در مجارستان، شهر Lillafured در رشتهکوه Bukk است. علاوه بر اسپا این منطقه به خاطر غارهای شگفتانگیزش شهرت دارد که به سادگی از مرکز شهر با پای پیاده قابل دسترسی هستند. از میان مشهورترین غارهای این مجموعه میتوان غارIstvan را نام برد که اشکال استالاکتیتی آن بسیار جالب توجه است. در غار Petofi دیوارهها با پوشش گیاهی منحصربهفردی پوشیده شدهاند. برای اینکه تجربهای ماجراجویانهتر داشته باید، مسیر غار Szeleta را طی کنید. در این غار آثاری به جا مانده از عصر یخبندان شامل تیرها و نیزههایی را خواهید دید که با مهارت تمام ساخته شدهاند.
بروکسل پایتخت بلژیک و مقر اتحادیه اروپا است. از موزه سلطنتی باژیک دیدن کنید. این موزه شامل مجموعهای بینظیر از نقاشیها، طراحیها، مجسمهها است. میدان مرکزی بروکسل با تنوعی از انواع کافیشاپها، مغازههای شکلات فروشی و تالار شهر را از دست ندهید. تا میتوانید شکلات بخورید!
شهر خنت عموما با شهرهای دیگر بلژیک مقایسه میشود. این شهر دانشگاهی بسیار جذاب است، اما تعداد کمی توریست از این شهر بازدید میکنند. ماه جولای بهترین زمان برای بازدید از خنت است، زیرا در ماه جولای فستیوال شهر خنت، بزرگترین فستیوال اروپا، برگزار میشود. فستیوالی که در آن موسیقی، غذا و سرگرمیهای خیابانی به وفور یافت میشود.
دشت فلاندرز جایی است که طی جنگ جهانی اول نزدیک به نیم میلیون نفر در آن کشته شدند. در این دشت قبرستانهای زیادی برای کشتهشدگان وجود دارد که یاد و نام تمام آنها را حتی با ملیتهای مختلف نگه میدارد. گردشگران با بازدید از موزه ایپر (Ypres) میتوانند به خوبی وضع و حال سربازان را در جنگ جهانی اول درک کنند.
در کشوری کوچک همانند بلژیک انواع کمی از غذاهای آشپزخانهای وجود دارند، اما غذاهای موجود بهترین هستند. کلوچههای نیمپز، شکلات و سیبزمینی سرخکرده بلژیکی مواردی هستند که در هر خیابان با آنها روبهرو میشوید. در بلژیک تا میتوانید غداهای خوشمزه را بخورید.
با وجود معماری بینظیر و سرگرمیهای مختلف، بروژ شهری است که حتما باید از آن دیدن کنید. از میان مکانهای دیدنی بسیار، میتوان از تالار شهر با معماری قرن ۱۴، برج بلفری (Belfry Tower)، کلیسای جامع ناجی مقدس، بازارها و کانالهای آب بهعنوان مهمترینها نام برد. کالین فارل در یکی از فیلمهایش از بروژ بهعنوان جهنم یاد میکند، اما این قضاوتی اشتباه است و این شهر بسیار زیباست. حتما از این شهر توریستی و زیبا دیدن کنید. به خاطر داشته باشید به دلیل بزرگی شهر و تعداد زیاد مکانهای دیدنی، اگر تنها سفر کنید ممکن است کسل و خسته شوید.
در بلژیک در هر مایل مربع یک قلعه وجود دارد که در جهان بینطیر است. در کل حدود ۳۰۰۰ قلعه در سراسر کشور یافت میشود که تصمیمگیری برای انتخاب و بازدید کمی سخت است. قلعه بویلون (Castle of Bouillon) در آردنس (Ardennes) یکی از زیباترین قلعهها است. دیگر قلعههای زیبا میتوان از گراواناستین (Gravensteen) و بیرسل (Beersel) نام برد.
آنتورپ دومین شهر بزرگ بلژیک است و برای خرید بسیار مناسب است. گردشگران میتوانند در این شهر از انواع غذاهای خوشمزه لذت ببرند. همچنین کسانی که به هنر علاقهمندند میتوانند از موزه هنرهای سلطنتی بلژیک با کلکسیونی بزرگ از آثار هنرمندان معروف مانند کارهای فلمیش مسترز (Flemish Masters)، دیدن کنند.
در مکانی که نبرد معروف واترلو درگرفته بود، مجسمه شیری با ۲۲۶ پله بهعنوان بنای یادبود قرار دارد. دیگر جاذبههای دیدنی مربوز به این نبرد، موزه ولینگتون (Wellington) و کلیسای ماتولیک سنت جوزف هستند.
این جنگل برای اسکی و کوهنوردی مناسب است. در کنار موارد ورزشی، در این جنگل گوشت خوبی نیز وجود دارد. جانوران شکاری، گراز وحشی، گوشت گوزن، گوشت ران دودی از انواع گوشتهای این منطقه هستند.
کلیسای جامع بانوی ما در شهر تورنه (Tournai) یکی از بهترین مثالهای معماری رومی است. این کلیسا همچنین در یونسکو بهعنوان یک اثر زیبای قدیمی به ثبت رسیده است. این کلیسا شامل ۵ برج با شیشههایی رنگی است و در آن نقاشیهایی از پل روبنز و جیکوب جردن به چشم میخورد.
این باغ وحش در مرکز شهر آنتورپ و نزدیک ایستگاه قطار، مکان مناسبی برای گذراندن بعدازظهری دلنشین است. این باغ وحش در سال ۱۸۴۳ تأسیس شده و یکی از قدیمیترین و معروفترین باغ وحشهای جهان است. چیزهای زیادی در این باغ وحش به نماشی گذاشته میشوند، همچنین باغچههای غیرمعمول و مجسمههایی از حیوانات مختلف دارد.
بلژیک کشوری کوچک است، اما نقشی مهم در اروپا و تاریخ جهان دارد. اگر به دریافت اطلاعاتی از جنگ جهانی اول علاقه دارید، مکانهای زیادی در این کشور وجود دارند که ساعتها شما را سرگرم کنند. اما چیزهایی که اکثر مردم به خاطر آنها به اینجا میآیند، شکلات و سیبزمینی سرخکرده بلژیکی است. شکلات بلژیک رقیب شکلات سوئیسی است و اگر فقط یک بار سیبزمینی سرخکرده بلژیکی بخورید، نظرتان کاملا در خصوص سیبزمینی سرخ کرده تغییر میکند. گردشگران زیادی برای بازدید از شهرهای قرون وسطایی، مکانهای تاریخی و بسیاری جاهای دیگر به این کشور سفر میکنند. این راهنمای سفر به بلژیک، به شما برای آشنایی با بلژیک کمک زیادی میکند.
قیمتها در سراسر کشور متفاوت است. هزینه یک شب اقامت در هاستل از ۲۰ یورو شروع میشود، با اینحال بیش از ۳۰ یورو نخواهد بود. برای اتاقهای خصوصی دو تخته بین ۲۵ تا ۳۵ یورو برای هر شب از اقامت باید پرداخت کنید. هزینه هتلهای ارزانقیمت برای اتاق یک تخته از شبی ۴۵ یورو شروع میشود، اما در شهری مثل بروژ (Burges) بهتر است یا اتاق کرایه کرده یا در خانه محلیها اقامت کنید.
هزینه غذای محلی و فست فود حدود ۱۲ یورو میشود. هزینه غذا در رستوران با احتساب هزینه سرو غذا حدود ۲۳ یورو است. هزینه سیبزمینی سرخکرده و یک میانوعده عالی ۴ یورو میشود. در صورتی که بخواهید غذا را خود بپزید، مغازههای زیادی در سراسر کشور وجود دارند که بهترین مواد اولیه برای پخت غذا ارائه میدهند. در این صورت حدود ۵۵ یورو در هفته باید برای مواد اولیه غذا هزینه کنید.
هزینه بلیت مترو ۲ تا ۳ یورو برای هر طرف است. از آن جایی که بلژیک کشوری کوچک است، سفر به دور کشور گران نیست و همچنین آسان است. هزینه اکثر قطارهای درجه ۲، ۱۵ یورو است.
با سفر به بلژیک در فرهنگ غوطهور خواهید شد. از بروکسل رنگارنگ که شهری است بینالمللی گرفته تا بروژ با سنگفرشهای زیبا و تاریخی، همه و همه شما را به خود جذب میکنند. عموما هزینه موزهها بین ۵ تا ۱۴ یورو است، اما این هزینه قابل پرداخت است. خصوصا با کارت دانشآموزی تخفیف خوبی خواهید گرفت. تورهای رایگان پیادهروی در شهر گزینه خوبی برای آشنایی با فرهنگ این کشور است. اطلاعات لازم در خصوص این تورها را میتوانید از هتلها دریافت کنید.
با استفاده از بلیتهای یک روزه مترو در هزینههای خود صرفهجویی کنید. به عنوان مثال بلیت متروی یک روزه ۴.۵ یورو است، اما هزینه بلیتهای تکی ۲ تا ۲.۵ یورو برای هر مسیر است. این بلیتها را هم خارج و هم داخل ایستگاه متروی بروکسل میتوانید تهیه کنید.
هنگام سفارش غذا در مناطق توریستی، در کنار غذای اصلی گزینههای دیگری نیز ارائه میدهند که ممکن است فکر کنید رایگان هستند، اما بابت تمام آنها باید پول بپردازید. یکی از این موارد، نان است.
برای صرفهجویی در هزینهها ساندویچ، کباب و سیبزمینی سرخ کرده را در مغازههای کوچک بخورید.
مرکز خرید فورویز مال میزبان ۱۷۰ مغازه بوده که ۵۰ عدد از آنها به طور اختصاصی در زمینه مد و فشن فعالیت میکنند. این مرکز که در ناحیه برون شهری معتبر فورویز، در نزدیکی مجموعه تفریحی مشهور مونته کازینو (Montecasino) قرار گرفته؛ در بین بازدیدکنندگان بینالمللی و مردم منطقه به یک اندازه محبوبیت دارد. اینجا بیشتر به خاطر فروشگاههای مرتبط با مد و فشن شهرت داشته و در میان ۵۰ مغازه اختصاصی این مقوله، میتوان بوتیکهای کفش، لباس فروشیهایی با کیفیت بالا و گلچینی خوب از برندهای بومی و بینالمللی را پیدا کرد. در کنار فروشگاههای فشن و جواهر فروشیها، شعباتی از بهترین فروشگاههای زنجیرهای معروف کشور، مانند وول وُرث، اِدگارز، چِکِرز هایپر و ... نیز وجود دارند. باید به گستره وسیع مغازههایی که به طور اختصاصی به فروش کالایی خاص میپردازند هم اشاره کرد. علاوه بر تمام این امکانات، بانک، صرافیهایی برای تبدیل ارز، آژانسهای مسافرتی، یک داروخانه، اپتومتریست ها، آرایشگاهها و ... نیز برای رفع هر چه بیشتر نیازهای بازدیدکنندگان در نظر گرفته شدهاند.
این موزه که در سال 2012 گشایش یافت، مجموعهای فوقالعاده شامل هنر آفریقای جنوبی، غرب و مرکز آفریقا را ارائه میدهد. این موزه در بخش فرهنگی دانشگاه ویتز در منطقه «برامفونتین» قرار دارد و محل نمایشگاههای موقت دانشجویان و اساتید این دانشگاه است. پس از بازدید از موزه، گردشگران میتوانند از یک میان وعده سبک و یک نوشیدنی در کافه مردمی این موزه لذت ببرند.