محدوده‌ی جغرافیایی گودال آبی بزرگ بلیز

به طور کلی، گودال‌های آبی، گودال‌هایی دایره‌ای شکل در زیر آب هستند که معمولا در مناطقی با توپوگرافی کم‌ارتفاع دیده می‌شوند و به این علت گودال آبی نام گرفته‌اند که رنگ آبی خیره‌کننده‌ی آن ها کاملاً با اطرافشان متمایز است.

گودال آبی بزرگ نیز نزدیک یکی از سه آب‌سنگ بلیز، واقع شده‌است.

این گودال ۳۰۰ متر عرض و ۱۲۵ متر عمق دارد. البته هنوز بر سر این مقادیر مغایرت نظر وجود دارد و این اعداد با توجه به فعالیت‌های زمین‌شناسی که در این ناحیه در حال انجام است، تغییر می‌کنند.

دانشمند مشهور، ژاک ایو کوستو (Jacques-Yves Cousteau) در سال ۱۹۷۱، این گودال را کشف کرد.

طی سفرهای اکتشافی، دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که توپوگرافی این گودال، کارست (Karst) است. یعنی پدیده‌ای متشکل از سنگ آهک، سنگ گچ و دولومیت. این توپوگرافی مشخصه‌ی گودال‌های آبی و غار‌ها است.

دانشمندان، استالاکتیت‌هایی نیز در این غارها کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد این منطقه در تاریخ زمین‌شناسی، بالاتر از سطح دریا قرار داشته‌است.

 

گرچه گودال‌های آبی دیگری نیز در باهاما، استرالیا و مصر یافت شده‌اند ولی وسعت این گودال و تنوع زیستی آن، این گودال را از سایر موارد مشابهش متمایز می‌کند.

صخره‌های مرجانی و گودال آبی بلیز، گونه‌های مختلفی از مرجان‌ها و بی‌مهرگان را در خود جای داده‌است. به علاوه، این گودال مکان مناسبی برای علاقه‌مندان به غواصی و پژوهشگران علوم زیستی است.

به منظور محافظت از این منطقه در برابر آلودگی و انقراض گونه‌ها، کشور بلیز، گوفه‌کشی یا ترالینگ را از سال ۲۰۱۰ ممنوع کرده‌است.

 

اگر دوست دارید سفری هیجان آور و سرشار از دیدنی‌های اعجاب‌آور و پدیده‌های منحصر‌به‌فرد طبیعی را تجربه کنید، بلیز مقصد ایده‌آلی برای شما خواهد بود.